Met de auto door de polder en de hakken over de sloot..

Op zaterdag 6 oktober 2018 stond de tweede ronde van de KNSB competitie op het programma. De planning van de KNSB dirigeerde ons richting het dorpshuis in het pittoreske Nieuw-Beijerland. Na een behoorlijke omweg van Roosendaal naar Breda en een zo mogelijk nog langere durende slalom door de polder bereikte ondergetekende met Mark en Ludo nog net op tijd de speelzaal. Er waren blijkbaar meer mensen met logistieke problemen dus werd er besloten om een Brabants kwartiertje in acht te nemen. Even na 13.00 was iedereen er klaar voor en werd er alsnog afgetrapt.

Onze arts in spe Alik werd voor deze gelegenheid als kopman ingezet. Hij probeerde de zwarte Modern Defence agressief te bestrijden. Na de opening bleef hier een stelling over die normaal gesproken voortkomt uit een Benoni. Wit heeft een mooi centrum en zwart probeert hier met actief spel op de damevleugel iets tegenover te stellen voordat hij wordt mat gezet op de koningsvleugel. Zwart slaagde hier vrij goed in en maakte een aantal pionnen buit op de damevleugel. In tijdnood had Alik eigenlijk maar één optie: all-in gaan tegen de zwarte koning. Zwart overleefde de complicaties die volgden, maar niet zonder een aantal pionnen te moeten retourneren. Het eindspel werd vervolgens keurig door Alik richting remise gestuurd: ½ – ½

Stefan koos met zwart – in een poging een Blackmar-Diemer uit te lokken bij wit – voor het Scandinavisch. De witspeler besloot echter dat het vandaag tijd was voor een meer solide aanpak. Nadat wit een kans miste om de zwarte dame met h3-h4 echt in de problemen te brengen, bleef een stelling over waar zwart tevreden kon zijn. Na een complex middenspel ontstond een uiterst rommelige tijdnoodfase, waarin wit er korte tijd in slaagde om met twee torens bezit te nemen van de zevende rij. Nadat een van deze torens geruild werd en ook de dames van het bord verdwenen, resteerde een eindspel met extra h-pion voor zwart. Wit weerde zich kranig en hoewel hij het zichzelf af en toe onnodig lastig maakte verdween de remisehaven nooit volledig uit zicht: ½ – ½   

Op bord 3 koos Cees met de witte stukken voor een gesloten variant van het Siciliaans. Onze man koos ervoor om de gebruikelijke paden te vermijden en er voor mijn gevoel een soort wild west film op de damevleugel van te maken. Toen de kruitdampen waren opgetrokken resteerde een redelijk gesloten stelling op één vleugel met het loperpaar voor zwart en twee knollen voor wit. Wat er hierna gebeurde is me een beetje ontgaan. Ik begreep dat Cees een aantal keer goed weg kwam, waarna zijn tegenstander – in vermoedelijk al lastige stelling – door zijn vlag ging: 1 – 0

Jan bediende zichzelf op bord 4 van de Franse verdediging en kreeg te maken met een Tarrasch. Beide spelers leken vanuit deze opening vrij lang te weten wat er aan de hand was en diende te gebeuren. Met de thematische break e6-e5 probeert zwart in het Frans vaak zijn enige echte zwakte op te lossen. De geïsoleerde vrije d-pion geeft wit een duidelijk punt om tegen te spelen, maar kan daarnaast ook als trampoline gebruikt worden voor de zwarte stukken. De tijdnoodfase is me ook hier ontgaan, maar uiteindelijk werd de vrede getekend: ½ – ½

Aan het vijfde bord koos Mark met wit voor het Weens. Naar aanleiding van het gesprek dat ik met Mark na de partij had, moet hij op zijn minst even terug naar de tekentafel om te bekijken wanneer zwart ook alweer zijn loper op c5 met groot voordeel kan ruilen tegen het paard op g1. De stelling die nu ontstond is het best te omschrijven als totale chaos, waarin niemand precies wist wat er aan de hand was. Mark leek hoe dan ook de opening te verlaten met een pluspion en daarnaast een extreem gezonde pionnenstructuur. De stelling bleef continu bizar en chaotisch, maar onze man moest uiteindelijk het onderspit delven: 0-1   

Bas zette aan bord 6 met zwart maar weer eens een degelijke prestatie neer.  In een stelling  die volgens mij uit een Slav kwam (maar net zo goed uit een Caro-Kann of het Scandinavisch had kunnen komen), leek zwart weinig problemen te hebben. Wit leek toch nog iets te willen forceren en koos –niet geheel zonder risico – uiteindelijk voor een plan met c4 en c5. Dit levert wit extra ruimte op, maar geeft zwart een schitterend veld op d5 wat als transferpoint voor bijna alle stukken gebruikt kan worden. Dit resulteerde in een spannende tijdnoodfase, die uiteindelijk vredig werd besloten: ½ – ½

Op bord 7 was Robert voor mij de man van de dag! Hij liet met de witten nog maar eens zien een de scherpste openingsvarianten niet te schuwen. In een variant van de Sveshnikov besloot zijn tegenstander een kwaliteit te offeren. De compensatie was overduidelijk en bestond uit een ijzersterk loperpaar, ontwikkelingsvoorsprong en een pion voor zwart. Hoewel zowel de stelling als het tijdsverbruik in de opening me deden vrezen voor Robert, liet hij me achteraf weten dat ze vrij lang een partij van de heer Kramnik volgden. Robert channelde blijkbaar zijn inner ‘Big Vlad’, neutraliseerde het zwarte initiatief, stabiliseerde zijn eigen koning en zette vervolgens een aanval richting de zwarte monarch op touw. Het einde heb ik gemist, maar toen ik na de tijdnood op het wedstrijdformulier keek, stond er een 1 voor onze man.

Ludo kreeg met zwart te maken met het degelijke London System en besloot hier zijn vertrouwde Hollands tegenover te stellen. Nadat praktisch alle stukken geruild werden in het centrum van het bord, resteerde een eindspel met allebei T+L en evenveel pionnen. Het minieme  plusje voor zwart  in de slotstelling (als er überhaupt sprake was van een plusje) leek hoofdzakelijk academisch van aard. De vrede werd hier dan ook snel getekend: ½ – ½

Ik denk dat we mogen concluderen dat het kwartje vandaag erg vaak onze kant op viel. Aan het einde van de rit is iedereen dat vermoedelijk vergeten. De matchpunten gingen mee terug naar Roosendaal en we zijn nog steeds zonder puntverlies! Doordat Dordrecht behoorlijk uithaalde tegen Eindhoven, staan we op bordpunten nu tweede in de klasse. Op naar Zuid-Limburg!

Individuele uitslagen:

Rex van Dijken – Alik Tikranian ½-½

Leo Rietveld – Stefan Colijn ½-½

Marco van der Linden – Cees IJzermans 0-1

Wilbert Surewaard – Jan van Mechelen ½-½

Matthias Oomens – Mark Smits  1-0

Han Westenberg – Bas de Feijter ½-½

Hans van der Linden – Robert Schuermans 0-1

Ben Boog – Ludo Tolhuizen ½-½

Rokado – De Pion 3.5 – 4.5