Overtuigende zege van De Pion 3

Over een externe wedstrijd uit kunnen meestal twee spannende verhalen worden verteld. De wedstrijd zelf en de reis er naar toe.
Die reis leek aanvankelijk weinig problemen op te leveren. We hadden de speelocatie van De Drie Torens zo gevonden, ruim op tijd en gratis parkeerplaatsen vlak in de buurt. Al was de parkeerplaats waar Ad zijn auto weg wou zetten wel wat krap. Maar Ad is een ervaren autochauffeur en draait zijn hand daar niet voor om. Wachten op de drukke weg tot alle auto’s voorbij zijn (duurde op zich al 5 minuten) insteken, oeps, opnieuw, nu wel goed en dan een stuk of 20 keer een klein eindje naar voor en naar achter totdat de auto perfect in het krappe parkeervak staat. Mooi gedaan, Ad! Alleen kwam Bas ons vervolgens vertellen dat we verkeerd zaten. “Die tent is geen denksportcentrum, maar een coffee-shop!” Voor niks zo keurig ingeparkeerd! “Rij maar achter Henk aan, die weet wel waar het wel is.” Dus Ad reed Henk achterop, die vervolgens een klein rondje rijdt en… op precies dezelfde plek weer uitkomt! Tja, we moesten kennelijk toch hier zijn. Die coffee-shop waren de buren. Kon Ad op precies dezelfde plaats weer helemaal opnieuw beginnen met inparkeren… Gelukkig is subtiel manoeuvreren in de kleine ruimte Ad wel toevertrouwd. Hij zou later in zijn schaakpartij daar gewoon mee doorgaan.

Op de onderste twee borden zaten twee piepjonge jochies. Exacte leeftijd onbekend, maar in ieder geval nog basisschool. Zij speelden tegen Jan Rijkse en Mark Mathon en werden kansloos geveegd. Het moet wel gezegd worden dat zij gezien hun leeftijd en hun weinige schaakervaring uitzonderlijk goed zaten te spelen. Maar voor het niveau van de 2e klasse kwamen zij duidelijk te kort. Onbegrijpelijk dat ze opgesteld worden in het 3e team van De Drie Torens, terwijl ze ook nog een 4e team hebben, dat in de 3e klasse speelt. Daar waren ze beter op hun plaats geweest en zouden op de onderste borden zelfs nog aardige partijen hebben gehad. Een grappig moment deed zich overigens voor toen Mark en Jan even weg waren en zij uitgebreid elkaars stelling zaten te analyseren en elkaar tips gaven. Een doodzonde in het schaken, maar bij zulke jonge kinderen doet niemand daar moeilijk over. Er werd louter wat vrolijk over gegniffeld.
Ik speelde tegen een iets oudere jongen (een jaar of 14), de oudere broer van de tegenstander van Mark. Ook ik had geen zware middag. Ik zag al binnen 20 zitten een leuke combinatie die me stukwinst opleverde en een stelling die je fluitend uitspeelt. Tot zover het hoofdstuk “De Pion geeft schaakles aan de jeugd.”
Imad Abou Dehn trof een volwassen tegenstander, maar hoefde ook niet echt te zweten. Hij won een stuk en snel daarna ook de partij. Pats: 4-0 voor ons. Nog een halfje en de buit was binnen.
Dat halfje kwam niet van Bas Robben, dat was al enige tijd duidelijk. Bas verloor een stuk en kon de boel niet meer rechtzetten. De rest (Ad, Henk en Peter) stonden op dat moment nog redelijk gelijkwaardig in stellingen die nog alle kanten uit konden. Een 4-4 hoorde nog tot de mogelijkheden, hoorde ik Ads tegenstander nog optimistisch roepen aan de bar. Dat was nog om 3 uur, de 3 overgebleven partijen zouden stuk voor stuk nog meer dan 2 uur duren.
En in die 2 uur werd duidelijk dat de matchpunten wel degelijk naar Roosendaal gingen komen. Peter Huijser kreeg een stelling die verdacht riek naar remise, een eindspel met ongelijke lopers, maar ieder nog wel ook een toren. En remise was genoeg. Maar Peter had zijn zinnen op meer gezet en terecht, zo bleek. Zijn stukken stonden beter, hij won een pion, nog één, brak door met een vrijpion en won de partij. Henk Alberts had een pion, die hij geofferd had, teruggewonnen en meteen stortte de stelling van zijn tegenstander als een kaartenhuis in elkaar. Henk won de kwaliteit en won soeverein.
Ad Bruijns bood moedig weerstand aan de sterkste speler van Drie Torens 3 (Rowan Nap met een rating van 1938), maar redde het net niet. In een lastige partij, die na uiterst voorzichtig spel van beiden maar langzaam op gang was gekomen, wist hij een aanval op zijn koningsstelling af te slaan, maar werd er afgewikkeld naar een eindspel waar Ad weliswaar aanvankelijk een pion meer had, maar zijn pionnenstelling zo slecht was dat hij desondanks eigenlijk al verloren stond. Zijn tegenstander maakte geen fout en buitte dat perfect uit.
Saillant detail: het team van De Drie Torens 3, waar wij nu zo makkelijk van wonnen, versloeg wel D4 2, waar wij van hebben verloren. Alleen hadden ze er toen een paar sterke spelers bij, die nu afwezig waren.
 
Overigens is Henk Alberts volgens Netstand topscorer in klasse 2A, met 5 punten na 3 ronden. Knappe prestatie…

De Drie Torens 3 – De Pion 3  2 – 6
Rowan Nap (1938) – Ad Bruijns (1681) 1 – 0
Peter-Paul van der Schoot (1515) – Imad Abou Dehn (1745) 0 – 1
Hans Thönissen (1672) – Henk Alberts (1662) 0 – 1
Tommie van Moorsel (1646) – Bas Robben (1549) 1 – 0
Mark van der Schoot (1062) – Peter Huijser (1617) 0 – 1
Alex Olree (-) – Kees van Hogeloon (1536) 0 – 1
Donald Bötticher (-) – Jan Rijkse (1539) 0 – 1
Stefan Olree (-) – Mark Mathon (1536) 0 – 1